روزها از یاد بردم ، شام ها را بی تو مردم ، جمعه ها یک یک شمردم ، لیک رویت را ندیدم.
تا ببینم نور رویت ، یا نشینم روبرویت ، خون دلهایی که خوردم ، لیک رویت را ندیدم.
تا نفسها تازه گردد ، با نسیم کوی عشقت ، از سر کویت گذشتم ، لیک رویت را ندیدم.
شمه ای از عشق من بود ، عشق مجنون عشق لیلا ، بی سر و سامان عشقم ، لیک رویت را ندیدم.
تشنه ی آب حیاتم ، کز سبوی تو براید، جان من رفت از بر من ، لیک رویت را ندیدم..
بندیر یوسف
|
|
باز هم سلام آقا
چه رمزی است در این هفت...
عاشقان را تا رسیدن به یار هفت منزلگاه مقرر کرده اند
و رسیدن به ساقی را در روز هفتم...
شش روز از هفت روز را به امید روز هفتم ...
به امید ظهور عشق و به امید حضور ساقی ، زندگی می کنیم...
و اما روز هفتم ...
اوج عشق اوج اظطراب واوج جنون...
می آید امروز ؟... شاید...
ای که در شهر جفا رونق بازار وفایی
ای که در کعبه ی جان منتظر اذن خدایی
جمعه آمد، و دگر بار دل از شوق حضورت
خواهد از سینه که او را بدهد اذن رهایی
آقا جان ...
پس کی میایی؟
|
|
