بسم الله الرحمن الرحیم
این موضوع که اساسی ترین چالش در برابر رئیس دولت یازدهم, حل مشکلات اقتصادیست یک واقعیت انکار ناپذیر است و همه ی کاندیداهای انتخابات دولت یازدهم به آن اشاره داشته اند؛ ولی نکته ای که در این بین مغفول مانده این است که با کدام سازوکار و روش و مکتب اقتصادی می خواهند این مشکلات را حل کنند. آیا صرفا ادعای رو به راه نمودن اقتصاد در 6 ماه یا 2 سال کافیست. ایا این فرایند اصلاح، یک پروژه است یا یک پروسه طولانی مدت؟ نمایندگان اصلاحات و کارگزاران چگونه می خواهند مشکلاتی که منشا پیدایش آنها سیستم اقتصاد لیبرالی کارگزاران و اصلاحات بوده است را حل کنند؟ آیا رویکرد جدیدی خواهند داشت یا اینکه مثل همیشه ادعا دارند که وضعیت کنونی اقتصاد به دلیل بی کفایتی مدیران قبل و بعد از آنهاست و با همان سیاستهای قبلی می توان مشکلات را حل نمود. آقایان اصولگرا چطور؟ آیا بر مبنای دکترین دکترهای اقتصاد که یا تحصیل کرده ی غربند مانند دکتر توکلی و یا محصل اساتید غربزده بوده اند مانند دکتر محسن رضایی، می توان به حل این مشکلات امید بست. آیا ناکارامدی سیستمهای اقتصادی مذکور موجب فروپاشی و سقوط آزاد اقتصاد غرب در سالهای اخیر نبوده است؟ برای روشن شدن این موضوع کاندیداها باید موضع خویش را در برابر سوالات زیر مشخص کنند:

- آیا به بیماری اقتصاد ایران معتقدند و آیا اعتقاد دارند که اولین گام در درمان این بیمار، سم زدایی جسم آن از سم مهلک ربا است؟
- آیا به وجود یک محیط و ظرف اقتصادی سالم برای ایجاد تحول اقتصادی در بستر آن معتقدند و قبول دارند که در یک ظرف سوراخ، آب به مقصد نمی رسد؟
- آیا اعتقاد دارند که عدالت مقدمه ی پیشرفت در همه ی زمینه ها به خصوص در زمینه ی اقتصادیست؟ نه بالعکس آن.
- آیا به توان اسلام در بنیان گزاری یک مکتب اقتصادی پیشرفته و سالم و مستعد جهانی شدن اعتقاد دارند؟
- آیا به اقتصاد مقاومتی اعتقاد دارند و یا اقتصاد مقاومتی را تنها یک شعار دانسته و آن را ترجمه ی همان اقتصاد ریاضتی کشورهای ورشکسته ی اروپایی می دانند؟
- آیا اعتقاد دارند که با ایجاد اصلاحات ساختاری در اقتصاد و سیستمهای بوروکراتیک مرتبط با آن و در نهایت برپایی سیستم اقتصاد کشور بر ستونهای مکتب اقتصاد مقاومتی است که آسیب ناپذیر خواهیم شد؟
- آیا اعتقاد دارند که ما در موقعیت بدر و خیبریم و نه در شرایط شعب ابیطالب؟
- آیا خواهند گذاشت، حال که به پشت خیمه های دشمن رسیده ایم و تا وارد نمودن ضربه ی نهایی به دشمن چند قدم بیشتر فاصله نیست، کار را تمام کنیم؟ و یا باز می خواهند ولایت را تنها گذاشته و  ما را به عقب برگردانند و تاریخ را به نفع سپاه شیطان عوض کنند؟
- آیا...

در پایان بخشی از سخنان مقام معظم رهبری در دیدار جمعی از محققان، پژوهشگران، متخصصان و نوآوران در عرصه علم و فناوری در سال 91 به حضورتان تقدیم می گردد.
«این که ما عرض کردیم «اقتصاد مقاومتى»، این یک شعار نیست؛ این یک واقعیت است. کشور دارد پیشرفت می‌کند. ما افقهاى بسیار بلند و نویدبخشى را در مقابل خودمان مشاهده می‌کنیم. خب، بدیهى است که حرکت به سمت این افق‌ها، معارض‌ها و معارضه‌‌‌هائى هم دارد. بعضى از این معارضه‌‌‌ها انگیزه‌‌‌هاى اقتصادى دارد، بعضى انگیزه‌‌‌هاى سیاسى دارد؛ بعضى منطقه‌‌‌اى است، بعضى بین‌‌‌المللى است. این معارضه‌‌‌ها در مواردى هم منتهى می‌شود به همین فشارهاى گوناگونى که مشاهده می‌کنید؛ فشارهاى سیاسى،تحریم ، غیر تحریم، فشارهاى تبلیغاتى - اینها هست - لیکن در لابه‌‌‌لاى این مشکلات، در وسط این خارها، گام‌هاى استوار و همت‌ها و تصمیم‌هایى هم وجود دارد که بناست از وسط این خارها عبور کند و خودش را به آن نقطه‌‌‌ى مورد نظر برساند؛ وضع کشور الان اینجورى است».
والسلام علیکم و رحمة الله