پيام

شاهد |بندير|
88/5/10

+ آقا نيا ... http://bandir.ir

كمـيل 88/6/2

گفته بودم که نيايي، چون...

خيلي وقته چشم انتظاريم...

اقا بيا و بگو چگونه بخندد گلي كه پژمرده است؟

اللهم عجل لوليك الفرج

صبحي گره از زمانه وا خواهد شد راز شب تار بر ملا خواهد شد در راه عزيزيست که با آمدنش هر قطب نما، قبله نما خواهد شد

اينجا کسي به راه تو چشم انتظار نيست.. يا هم اگر که هست ولي بي قرار نيست..

بله : امن يجيب المضطر ... ، كو مضطر ؟ و ... دعاه ... ، كو آنكه تو را مي خواند آقايمان ؟ بلكه هركه از ظن خود شد يار تو ! حالا بماند كه بعضي مثل يهوديهاي جمع شده در مدينه منتظر كسي هستند كه بيايد و بدرد آنها برسد و دردشان هم كه معلومه چيه ؟!

اما با اينهمه آقا بيا ...

آقا بيا، تا كه نگويند اين جماعت، افسانه اي، افتاده در كنج كتابي.

قابيل و اهل او همه در عيش و عشرتند / گويي خزان شدست و اميد بهار نيست ..

عشق يعني جان من قربان اوست ..

عشق يعني بي ادعا بودن. و حتي ادعاي قرباني جان هم نداشتن. و فنا شدن در دوست. که غير از او کسيرو نديدن. چه برسد به جان خود که ادعاي فنا شدن داشته باشد

آري من كه مطالب سايت بندير رو مرتب چك مي‏كنم اين پست آخري تكمله قشنگي به يك از پست‏هاي قبلي بود...خيلي زيبا بود...خدا قوت