درود بر شما و بر بندگان شایسته ی خدا
آورده اند که:
«عاشقان را بی خیالی خوشتر است»
 نخست
در این مجال توصیه می شود که:زاسرار حقیقت بهره ور کن عشق بازی را
 دویم
عاشق با خیال و خیال پردازی عجین شده و عاشق اگر عاشق باشد منبع خیال است، هر چند بعض خیالهای او را شاید بتوان بر اصغاث احلام منطبق ساخت ولی عاشق را بی خیالی نشاید و بنده ی حقیر نیز به قسم خویش این تهمت را نسبت به عشاق وارد ندانسته و آنها را تکذیب می نمایم.
 سیم
احتمالا منظور و مقصود نویسنده ی مصرع مذکور از خیال، تفکرات آن دسته از عشاق باشد که از حیطه ی نظر و تئوری پا را فراتر نگذاشته و هیچ گاه وارد عر صه عمل نگشته اند «- نظریه و تئوری : در اینجا یعنی برای معشوق صرفا به شعر سرودن و گاها نثر ادبی و مسجع و موزون نوشتن و بعضا هم به موج سپید بسنده کردن - » .البته چنین عشاقی وصال را خواهانند و صبح و شام ندبه ی فراق سر می دهند که : یار کجاست . ما را ملالی نیست جز دوری او .کجاست تا من بی سر و پا، سراپای وجودم را نثار وجودش نمایم .یارا کی چشمانمان به نور وجود تو منور خواهد شد- و بعد ار طلوع خورشید و شاید هم کمی قبل از آن معشوق را تا اطلاع ثانوی به دست فراموشی می سپارند. این گونه عشاق بیشتر از آنکه خود تلاش کنند دانسته یا نا دانسته تلاش در راه وصل را به معشوق وا می گذارند و به جای اینکه خود حرکت کنند ، مدام معشوق را به حرکت و آمدن دعوت می کنند بدون اینکه مقدمه ای برایش فراهم کرده باشند .و این گونه خیال در قاموس عاشقی اگر کفر نباشد کمتر از آن نیست که جهد وتلاش و گاها تهجد و تفکر از ملزومات عاشقیست و بدون آنها عاشق را عاشق نخوانند و عشقش را عشق ندانند که عاشق را تا رسیدن به معشوق رنجها باید و سنگ در کوچه ی معشوق خوردنها شاید...
 چهارم
اگر کسانی باشند که دانسته و احیانا نا دانسته، طبق مصرع مذکور بی خیالی را پیشه ی خود ساخته و به حیطه ی نظریات بسنده کرده و به عرصه ی عملیات وارد نگردیده باشند لاجرم باید بدانند که راه آنها راهیست بس دراز که به سرزمین دوست و برادر یعنی ترکستان رهمونشان خواهد ساخت و بدین سبب هرگز روی محبوب و کعبه ی مقصود را نخواهند دید.
 آخر
لطف نموده بعد از نیایشهای سطر های بعد آمین بگویید.
خدایا ما را از این قسم عاشقان بی خیال قرار مده ...
خدایا اگر مصداق آیه ی:(اتأمرون الناس بالبر و تنسون انفسکم )هستیم اصلاحمان بفرما...
خدایا قطار وجودمان به سمت تو در حرکت است، ریلهای مسیرمان محکم بگردان و ما را واژگون در دره های شرک و نفاق و بی دینی مپسند...
خدایا عشقمان به امام عصر در طول عشق توست نه در عرض آن ، این عشق را ازما مگیر و ما را از یاران و وفاداران و دفاع کنندگان از او قرار بده...
خدایا اگر مشیت تو این است که نباشد چون ما هنوز لیاقت حضورش را نداریم پس عشق به ولی و نایبش را در دلهای ما فزونی بخش تا با یاری او لیاقت ظهورش را کسب نماییم...
خدایا سینه ای ده آتش افروز
در آن سینه دلی، وآن دل همه سوز
آمین رب العالمین